bird watching

Wrzesień to świetny okres do obserwacji przyrody nad Wisłą. Nie jest już tak gorąco, jak jeszcze przed kilkoma tygodniami, a ptaki i zwierzęta są aktywne przez coraz dłuższą część dnia.

Dodatkową atrakcję stanowią często gatunki ptaktów zbierające się w stada i szykujące do odlotu na zimę. Niedawno jeszcze obserwowaliśmy zbierające się sejmiki bocianów i żurawi, a przed kilkoma dniami razem z naszymi gośćmi oglądaliśmy potężne stada czajek, które grupują się na wiślanych wyspach. Ponieważ obserwacja odbywała się z łodzi, a czajki znane są ze swojej płochliwości – używaliśmy lornetek, a zdjęcia pozostawiają nieco do życzenia…

Jak zwykle na naszym odcinku rzeki widzieliśmy też kilka bielików oraz coraz częściej zaglądającego w nasze strony rybołowa, którego spłoszyliśmy, gdy z gałęzi przyglądał się rzece wypatrując łupu. Przed końcem dnia, o zmierzchu namierzyliśmy też bobra, który na piaskowej łasze pałaszował ze smakiem wierzbowe gałązki.

Jeżeli jesteście zainteresowni obserwacją ptaków razem z przewodnikami Wild River – zapraszamy do zapoznania się z ofertą tutaj.

Lubię obserwować czaple siwe w trakcie polowania – tkwią nieruchomowo w wodzie, wpatrzone i skupione czekają na przepływającą nieopodal rybę. Tym razem jednak zamiast polowania czapla postanowiła najwyraźniej oddać się swojej mniej znanej pasji – baletowi.

Popatrzcie zresztą na te zdjęcia.

W pierwszych dniach czerwca mieliśmy przyjemność zaprezentować naszym gościom najpiękniejszy gatunek kaczki, występujący w Polsce. Wbrew tytułowi, celowo nie piszę tutaj „polski gatunek kaczki”, ponieważ mandarynka – a to o niej mowa – jest gatunkiem występującym naturalnie na terenie Chin oraz częściowo Japonii. Ze względu jednak na swój piękny wygląd od niespełna 300 lat jest chodowana w Europie jako ptak ozdobny. Z biegiem lat część populacji zbiegła z chodowli i tworzy dziko żyjące niewielkie populacje – zwykle w pobliżu człowieka, w miastach i na ich obrzeżach.

My oczywiście obserwowaliśmy je na dzikiej Wiśle, ale w granicach administracyjnej Warszawy. Ponieważ żyją w sąsiedztwie człowieka, są do niego przyzwyczajone i dają podejść do siebie całkiem blisko. Dodatkowo – nie potrzeba wiele czasu, żeby nacieszyć nimi swoje oczy. Wystarczą 3h przed śniadaniem 🙂