Podczas gdy sezon wędkarski na nizinach jest z początkiem roku w lekkim zawieszeniu, właśnie teraz mamy jedną z najlepszych chwil do obserwacji przyrody, a zwłaszcza dużych ssaków żyjących w naszych lasach.
W ostatnim czasie poświęciliśmy nieco czasu między innymi żubrom żyjącym dziko w Puszczy Białowieskiej – zarówno na terenie Parku Narodowego, jak i – a może przede wszystkim – w pozostałej części Puszczy. Zwykle najskuteczniejszą, a jednocześnie najwygodniejszym sposobem podglądania żubrów w okresie zimowym jest wyprawa samochodem i odwiedzenie polan leśnych i leżących przy granicach lasu. Żubry chętnie wychodzą w takie miejsa i skubią zielone pędy, liście i gałązki podobnie jak oziminy na obsianych polach uprawnych.
W początkowych dniach, korzystając z resztek leżącego śniegu poświęciliśmy jednak większość czasu na poszukiwanie żubrów podchodząc je w leśnych ostępach. Tropienie zwierząt samo w sobie jest wspaniałą przygodą!
Udało nam się w ten sposób podejść łosie w brzozowym zagajniku, a także jelenie, sarny i dziki. Żubry jednak były bardzo ostrożne – zbyt ostrożne, żeby je sfotografować. Dwukrotnie udało się wytropić i zobaczyć niewielkie stado, składające się z kilku sztuk. W obu przypadkach jednak zwierzęta spłoszyły się podchodząc bliżej do dogodnej pozycji do fotografii.
Kolejnych kilka dni w małej 2-4 osobowej grupie zdecydowaliśmy się szukać żubrów na polanach. Objazd znanych nam miejsc, w których żubry pojawiają się regularnie szybko zaowocował wynikami. Na kilku stanowiskach żubry pojawiały się regularnie, pozwalając się dogodnie fotografować z odległości. W jednym przypadku udało się nam podejść bardzo blisko stada z młodymi – wspaniałe doświadczenie!
Przed nami jeszcze kilka, kilkanaście tygodni, które warto poświęcić na obserwację zwierząt – teraz jest do tego najlepszy moment!
